bijar carpet – bijar rug -bijar hand knotted rug – bijar handmade rug -bijar rug history- bijar wool rug- bijar rugs for sale – bijar rug prices- antique bijar rugs rug value-  antique bijar rugs قالی بیجار -قیمت فرش بیجار – قیمت فرش دستباف بیجار- فرش بیجار – قیمت قالی بیجار –  فرش دستبافت بیجار – خرید قالی بیجار – قالیچه بیجار – نقشه بیجار -طرح نقشه های قالی بیجار – قالی بافی بیجار – طرح قالی بیجار –  bijar carpets – iran carpet – persian carpet -persian rug – persian rug –  rugs-bijar persian rug – bijar oriental rug – bijar oriental carpet

قالی بیجار

بیجار یکی از شهرهای کردستان است و مرکز منطقه ای به نام گروس است. فرش گروس یا بیجار از کهن‌‌ترین و با سابقه‌ترین فرش‌های دستباف ایرانی است که قدمتی دیرینه دارد و عمر آن به سال 1266 هجری قمری باز می‌گردد. این منطقه از اصیل‌ترین مناطق تولید کننده فرش بوده و هنوز هم قالی‌بافی در آنجا رواج داشته و از مهمترین صنایع دستی این شهر است. آشنایی با دنیای گسترده فرش گروس برای علاقه‌مندان فرش دستباف بسیار دل‌نشین خواهد بود.
فرش بیجار از آوازه جهانی برخوردار و به‌دلیل استحکام بالا، آن را فرش آهنین می‌نامند. در این شهر همواره فرش هایی با گره ترکی و با تراکم نسبتا قابل توجه بافته شده است ( از 1000 تا 36000 گره در دسیمتر مربع ) بافنده های بیجار نخ های پود را حتی تا پنج نخ از میان تارهای فرش میگذرانند به این جهت و همچنین به لحاظ بلند بودن پرزها , فرش های آنها سنگین بوده و به سهولت نمیتوان آنها را جابجا کرد و بهتر است آنها را لوله کرد. چرا که در غیر این صورت احتمال شکستن یا پاره شدن فرش وجود دارد. لطافت و رنگ‌های به کار رفته در فرش بیجار بیانگر طبیعت زیبا و رنگین کردستان بوده و اصالت و زیبایی فرش بیجار باعث شده، این تابلوی زیبا در موزه‌های داخلی و خارجی خودنمایی کند.
ترکیب پشم درخشان و چشم‌نواز رنگ‌های قالی گروس از مهم‌ترین ویژگی‌های آن است؛ رنگ‌های انرژی‌بخش، درجه یک، شاد و تند مانند قرمز و چهره‌ای (اصطلاح محلی برای صورتی پر رنگ)، صورتی، مشکی، پوست پیازی، سفید، حنایی و انواع سبزها در فرش گروس در زمینه‌ای از رنگ‌های سرمه‌ای و قرمز اغلب در بافت فرش گروس به کار می‌رود، البته تعداد رنگ‌ها از 27 رنگ تجاوز نکرده و رنگ‌های «قرمز، سفید و سرمه‌ای» بیش از رنگ‌های دیگر به کار رفته و این تضاد رنگ‌ها نشان از طبیعت رنگارنگ و زیبای کردستان داشته و زیبایی آن را دوچندان می‌کند.
اقتصاد منطقه گروس متکی به کشاورزی، دامداری و صنایع دستی بوده و این منطقه از پیشگامان تولید فرش در ایران است. فرش گروس فرشی اصیل بوده که چشم و چراغ فرش‌های ایرانی در گذشته بود؛ استادان بزرگ طراحی فرش همچون مرحوم موسی مسعودی، مرحوم اصغرالله مرادی، علی‌اصغر لک و قدرت‌الله گیچلو از استادان مشهور این منطقه هستند که هنر خود را در قالی گروس رج به رج بافته‌اند.
طرح های فرش دستباف بیجار
۱- شکارگاه
۲- تصویری مثل مینیاتوری و …
۳- گل فرنگ مثل گل فرنگ لچک ترنج دار
۴- خرچنگی
۵- بندی مانند بندی گل فرنگ
۶- میناخانی
۷- دار و گل مثل دار و گل ربعی دار و…
۸- شاه عباسی
۹- اسلیمی مانند اسلیمی هندسی
۱۰- درختی مثل درختی گل و بلبل و درختی گلدانی
۱۱-ماهی درهم مثل ماهی سنه
۱۲-هندسی مثل اسلیمی شکسته و خاتم شیرازی
۱۳- ذهنی که به صورت شکل حیوانات تخیلی، گیاهان و … می باشد.
تعداد زیادی از قالی‌های قدیمی کردستان که در موزه‌های فرش داخل و خارج از کشور نگهداری می‌شوند متعلق به شهر بیجار است. در آغاز جنگ جهانی دوم که فرش بسیار تقاضا داشت، قالی‌بافان گروس به بافت قالی ظریف و با کیفیت روی آوردند و شهرتی جهانی به فرش گروس یا بیجار بخشیدند.
استاد قدرت از پیشکسوتان فعال این عرصه و فروشنده فرش در بیجار که از سال 1333 در خدمت مرحوم استاد موسی مسعودی به حرفه فرش دستباف بیجار علاقه‌مند و آموزش‌های لازم را کسب کرده است، می‌گوید: مهمترین ویژگی فرش بیجار ساختار متراکم آن بوده و به همین علت به قالی آهنی مشهور است.
وی با بیان اینکه بیجار به‌عنوان یکی از مرکز صنعت فرش بافی در ایران به حساب می‌آید، گفت: یکی از مشخصه‌های فرش افشار بیجار رنگ‌های گرم، زنده و شاد آن بوده که بافنده تضاد در رنگ‌های بکاررفته را از فرهنگ و طبیعت محل زندگی خود الهام گرفته است.
این استاد کار ماهر فرش کردستانی دست‌های پینه بسته خود و طرح‌های با اصالت فرش را از حکایت‌های زندگی خود می‌داند و افزود: حدود 55 سال از فعالیت بنده در زمینه فرش می‌گذرد اما تاکنون از اصالت فرش بیجار خارج نشده‌ایم.
وی با بیان اینکه طرح‌های الهام گرفته از طبیعت سرد و زیبای منطقه گروس، هزاران معنا و مفهوم را در خود می‌گنجاند، خاطرنشان کرد: در سال‌های قبل از انقلاب بیشتر نقشه‌های فرش بیجار ماهی درهم بود که بعداً نقشه‌های یک چهارم، دار و گل، نقشه‌های شاه عباسی، نقشه گل و بلبل، مستوفی و طرح‌های گل فرنگ نیز به کار گرفته شد.
تاریخ فرش گروس
قالی بافی در گروس متعلق به هزاره های قبل از میلاد است به طوری که در دوران هخامنشیان قالی گروس بنا به نوشته های آقای حسن پیرنیا شهرت بسیار زیادی در ایران داشته و بافت قالی و قالیچه یکی از منابع درآمد ساکنان گروس از گذشته های دور بوده است.
قالی بافی در گروس بعد از اسلام نیز هم چنان ادامه یافته، اما به نظرمی رسد فقط در نقش و نگار و رنگ آن تغییراتی حاصل شده باشد.
بعد از دوران صفویه بافت قالی، گلیم ، جاجیم و گلیمچه و شال گردن و غیره در گروس گسترش بیشتری پیدا کرده است و از این دوران که روابط تجاری و فرهنگی ایران با کشورهای اروپایی افزایش یافته، فرش گروس که توسط اروپاییان و تاجران بزرگ شناخته شده بود با قیمت های بسیار ارزان از بافندگان خریداری می گردید و راهی اروپا می شد و هم اکنون بسیاری از موزه های بزرگ اروپا از جمله فرانسه، انگلیس، آلمان و روسیه مزین به قال های زیبای گروس گردیده است.
قدیمی ترین قالیچه ی گروس که تاریخ بر روی آن حک گریده و به یادگار مانده، قالیچه است به تاریخ ۱۱٥۸ه.ق که در وسط آن نام السلطان افشار نادر شاه حک گردیده است.
قالی بافی در گروس در دوران های افشارو زندیه رونق ویژه ای یافته و سپس در دوران قاجار بافت فرش در گروس به اوج خود رسید.
قالی های دیار بیجار گروس از نظر ابعاد اکثرا کوچک و به صورت قالیچه بوده است که خیلی از اوقات آنها را جهت هدیه دادن به اشخاصی دیگرخریداری می کردند.اما بافت قالی هایی به ابعاد بزرگ نیز وجود داشت که عموم قالی های قواره بزرگ، به سفارش اعیان و بزرگان شهر بیجار و اغلب به منظور فرش پوش کردن عمارات زیبا و بزرگ انجام می گرفت.
در دوران قاجار قالی بافی تا حدی تحت حمایت بزرگان بود و همین امر موجب رونق و قالی بافی در گروس گردیده بود تا اواخر دوران قاجار، شهر بیجار و روستاهای گروس بارها و بارها به دست اشرار غارت شده و بسیاری از روستاها خالی از سکنه گردید و در این ایام پر آشوب جنگ جهانی اول آغاز و بیگانگان هم وارد منطقه شدند و بیجار و روستاهایش آنقدر خسارت دیدند و غارت شدند که چیزی جزء آوارگی و تنگدستی و بیچارگی برای مردم گروس باقی نماند.
بعد از جنگ قدرت مالی مردم شهر و روستاهای گروس آن چنان کم شد که دیگر توان خرید مایحتاج خود را نیز نداشتند و صنعت قالی بافی که قبل از جنگ، صنعتی پر رونق و درآمدزا برای مردم بود به کلی از بین رفت چرا که مردم دیگر توان خرید و سایل مورد نیاز خود را از دست داده بودند.
نویسنده کتاب قالی ایران آورده است«در سال ۱۹٤۸م» هنگامی که از همدان به بیجار رفتم انتظار داشتم با وجود مصائبی که بر این شهر آورده آمده، علائمی از آغاز فعالیت مجدد در زمینه ی قالیبافی را مشاهده نمایم، ولی مایوس شدم در تمام شهر فقط یک تخته قالی بر دار دیدم، وضع روستاها نیز بهتر از شهر نبود، چون کل فراورده های این ناحیه به زحمت به ۲۰ تخته فرش در ماه می رسید.
اما بعد از این دوران رونق قالی بیجار گروس دوباره آغاز گردید و بافت قالی های بار عام یا سراسری که کف اتاق یاعمارت یا مسجد را می پوشاند توسط بافندگان بیجاری آغاز گردید.
از جمله طرح های قدیمی بافت قالی در گروس که قابل توجه تاجران فرش فروش بود طرح «ماهی درهم،سمن بر، مستوفی، شاه عباسی، دار گل، شکارگاه، گل فرنگ و خاتم شیرازی بوده است.
یکی از شاخصه های قالی گروس، رنگ های بکار رفته در آن است، در گذشته اکثرا به صورت گیاهی بوده است اما در حال حاضر جهت بافت فرش بیجار از رنگ های شیمیایی استفاده می شود.
در حال حاضر فرش بیجار رونق گذشته خود را از دست داده است و اکثر بافندگان وجود طرح های کپی،رنگ های شیمایی، وسایل نامرغوب را دلیل رکود این هنر و صنعت اعلام کرده اند.